LEKÜM DİNÜKÜM VELİYEDİN

Mekke’nin ileri gelen Kâfirleri Peygamber Efendimiz (S.a.v) gelerek ‘’

Gel, sen bizim ibadet ettiklerimize ibadet et, bizde senin ibadet ettiğine ibadet edelim. Sen gel şu davandan vazgeç iki dini birleştirelim. Sen bizim tanrılarımıza tap bizde senin tanrılarına tapalım. Sana da istediğin evi istediğin kadar parayı verelim. Hangi kızla evlenmek istersen evlendirelim. Rütbe olarak da seni bizlerin başı yapalım.

Böylece biz ve sen hepimiz bir dinde birleşelim. Sonra bakalım eğer seninki bizimkinden hayırlı ise biz sana katılalım, yok eğer bizimkiler seninkinden hayırlı ise sen bize katıl demişlerdi.

Bunun üzerine Allah’u Teâlâ Resulüne bu kâfirlere cevap olmak üzere Kâfurun suresini indirmiştir.

Bu süre Müslümanların müşriklerin işlediği amellerden uzaklaşma suresidir. 

Rabbimiz bu sure ile iman-küfür, hak-batıl arasına kesin bir sınır çekmiştir.

Bu sure ile İslam’dan ve Kurandan kesinlikle taviz verilmeyeceği ve sentez yapılmayacağını ilan edilmiştir.

Rabbimiz bu sure Mümin ile kâfir saflarının netleştirmiştir.

Çünkü o günlerde insanların bazıları daha önceden doğru bir inanca bağlanıp da sonradan sapıtmıştı.

Çünkü o gün bazı topluluklarda iman düşüncesiyle cahiliyet düşüncesinin birbirine karıştığı görülüyordu.

Peki ya bu günlerde yaşadığımız dünyada İslam coğrafyasında ve ülkemizde yaşanılan bu kadar sıkıntının sebebi acaba iman düşüncesi ile cahiliyet düşüncesinin karıştırılmasından dolayı meydana gelmiyor mu?

Düne kadar insanlar doğru yolda yürürken bugün dünya ve beşeri menfaatleri için sapıtmıyor mu?

Bu iki sorunun cevabı bana göre açık ve net bir şekilde ortadadır.

Cahiliye devrinde zina arşa dayanmışken, bugün yok mu?

Misliyle var.

Cahiliye devrinde faiz (riba) helal olarak kabul edilip, faizle alış veriş yapılıyorken bugün yok mu?

Girmedik ev,

Girmedik cüzdan,

Girmedik kursak kalmadı.

 Cahiliye devrinde livata varken bugün yok mu?

Haddinden fazla var.

İnsanları yok yere katletmek o gün varken, bugün yok mu?

Sayamayacağımız kara.

Cahiliye devarinde hırsızlık gasp mala, cana tecavuz varken bugün yok mu?

Önlenemeyecek derecede fazla.

Cahiliye devrinde insanlar kendi menfaatleri için kendilerince bir din yaşamaya çalışırken, bugün yok mu?

Haddinden fazla sözüm ona adı Hoca olan bazı zatlar kendi menfaatleri için helal haram ver Allah’ım bizim cemaat yer Allah’ım diye yeni dinler icat ettiler.

Bu Hocalar öyle ki fetvayı verirken zengine başka fakire başka, kendine başka başkasına başka fetvalar vermeye başladırlar.

Kısaca Allah’ın haram kıldığı ne kadar melanet var ise bugün İslam coğrafyasında tıpkı Cahiliye döneminde olduğu gibi dört bir tarafımızı sarmış durumdadır.

Ülkemde ve İslam Coğrafyasında Müslümanlar yerlerde sürünürken katledilirken sesini çıkarmayan sözde Müslümanlar ne zaman bir kâfir geberse Müslümanlar teröristtir diyenler ile kol kola geziyorlar.

Müslümana zerre kadar merhamet etmeyenler kâfire sıra gelince acıyı yüreklerinde hissediyor bunu da utanmadan sıkılmadan dile getiriyorlar.

Düne kadar bu ülkede en büyük Müslüman benim diyenler, bugün Müslümanlara ve benim ülkeme ihanet ediyorlar.

Dün memleket hasreti çekiyoruz diye gurbette gözyaşı dökenler bugün kendi memleketini elin gavuruna kesiyor, olmadık iftiralar ile kendi ülkesini karalıyorlar.

Dün başörtülü insanlar bu ülkede yerlerde sürüklenirken ses çıkarmayanlar, bugün Türkiye de azınlıklara zulüm ediliyor iftirası ile benim ülkemi elin gavuruna kesiyorlar.

Dün terörist İsrail benim dokuz canımı şehit ederken sesini çıkmayanlar ve ülkemi haksız görenler bugün Yahudi ile bir olmuş ülkeme ihanet ediyorlar.

Dün Hocayım diye geçinenler bugün Faizin adını değiştirmiş onu helal kılmış faiz elden gidiyor diye figan ediyorlar.

Dün Fransa’da Âlemin Efendisine, Peygamberimiz Hz. Muhammed Mustafa (s.a.v) karşı yapılan hadsizliğe ve pervazsızlığa sesini çıkarmayanlar, bugün Kâfirin maşası olmuş ülkemi yakmaya çalışıyorlar.

İşte bütün bunlara diyorum ki

Siz ihanet çeteleri,

Siz haddi aşanlar,

Siz Ebu Cehillerden kalmalar,

Siz Nemrut dostları,

Siz Firavun artıkları,

Eğer sizin dininiz bu ise ben sizin dininizi kabul etmiyorum.

Rabbimin emrini yerine getiriyor ve size diyorum ki; LEKÜM DİNÜKÜM VELİYEDİN

Diyorum ki; Sizin dininiz size, benim dinim banadır.