ODESA, HOTİN VE ÖZİ'DE TÜRK SOYKIRIMI

Karlofça antlaşmasından sonra Osmanlı İmparatorluğu artık büyük toprak kayıplarına uğramakta, bunun yanında büyük Türk nüfusunun kaybıyla karşı karşıya kaldı. Yollarda göçle, hastalıkla veya düşman kılıcıyla ölmektedir. Osmanlı artık vatanını koruyamamaktadır.

Koruyamadığı yerlerden biri "Özi" kalesidir. Özi yüreklerdeki acıdır. Ruslar Türklere o kadar kötü işkence ve her tonda şiddet uygulayarak acıdan kıvranan insanların feryatları gök yüzüne ulaştığı acıklı sahne haline gelmiştir.. Yirmi Beş Bin Müslüman Türkün şehit edilmesiyle sonuçlanmış acı bir vakıadır.

Özi Karadeniz'in kuzeyinde bugünkü Ukrayna sahillerindedir. Tahkimatlı bir kaledir. Ruslar kaleyi kuşatır. Kaleyi karadan Vezir Mehmet Ali Paşa, denizden Kaptan-ı Derya Cezayirli Gazi Hasan Paşa donanmayla savunmaktadır. Bu ünlü, ünlü olduğu kadar namlı Türk kalesi Rus Prens Potemkim komutasında 80.000 kişilik ordunun kuşatmasına şiddetle direnmiş, ne yazık ki 17 Aralık 1788 yılında düştü.

Rus Prens kalede bulunan sivil, kadın, çocuk, yaşlı ve asker demeden hepsini feci bir şekilde öldürttü. 17 Aralık 1788 tarihinde Özi'de şehit edilen Türk sayısı tam 25.000 kişi idi. Rus komutan şehirde katliam yaptırmış ve şehri yağmalattı.

 Özi'den sonra Hocapaşa’da(Odesa) düşmüş,  peşine Podolya'daki Hotin kalesinin düşmesiyle birlikte Kuzey Karadeniz tamamen elden çıkmıştı.

Sonuç olarak bu kadar acı kaybın yaşandığı Özi olayı ne edebiyatımıza, nede tarihsel analizlere konu olmamış, acı sadece yüreklerde kalmıştı. Elbette tarih düşmanlık üzerine bina inşa edilmemeli ama gerçekleri ve alınacak dersleri ilim erbabı ortaya koymalıdır. Yoksa tarih; iflas etmiş bakkalın övünme defterine döner.