ÖLÜM ASUDE BİR BAHAR ÜLKESİDİR, HELE DE ÖMRÜNÜN BAHARINDA GÖÇENLERE...

Şair Cemal Yeşil, cennete uğurladığı evladının ardından yüreğe sığmayan çığlığını sözcüklere yüklemiş.

Yavrusunu şöyle konuşturmuş: 

Dünyayı dolaştım, ne uzun geldi ne zor: 
– Bir tahta beşik, beş on kucak, bir koridor. 
– Hem başka ne olsun bir avuçluk yerde? 
– Üç beş gün emekledin mi, yollar bitiyor.

* 
Kıymetli dostum, DHMİ eski Havacılık Eğitim Dairesi Başkanı İsmail Toğay'ın sevgili evladı Peyker Aslıhan kızımızı, Yüce Mevlamız yakınlarından daha çok sevdiği için genç yaşında yanına alıp, melekleri arasına kattı. 

Dün cenaze namazında yüreğimizi İsmail'imizin kederli kalbine yoldaş edip saf saf el bağladığımızda  büyük Bakî'nin Muhteşem Süleyman için söylediği beyt geldi hatırıma: 

Yüz yire kodu lûtf ile gül-berg-i ter gibi
Sanduka saldı hâzin-i devrân güher gibi

Tâze gül yaprağı gibi yüzünü, lûtfederek, yavaşça yere koydu.

Devrân hazinecisi de onu değerli bir mücevher gibi mücevher kutusuna yerleştirdi.

* 
Evet, kızımızı da devran hazinecisi bir mücevher kutusuna sakladı.

Evet, "üç beş gün emeklenen yollar bitti." Ebedî hayat başladı.

Ölümden, temiz ruhlara huzur ve sükûn gelir. 

Ölen, Hakk'a kavuşur, geride kalanlara hasret ve keder, kader olur. 

Mekânı Cennet olsun evladımızın, geride kalanlara sabr-ı cemil niyaz ediyorum.